Dzwonek jednostronny
Systematyka[1][2] | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Podkrólestwo | |
Nadgromada | |
Gromada | |
Podgromada | |
Nadklasa | |
Klasa | |
Nadrząd | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
dzwonek jednostronny |
Nazwa systematyczna | |
Campanula rapunculoides L. SP.Pl.2:165 1753 |
Dzwonek jednostronny, dzwonek rapunkokształtny (Campanula rapunculoides L.) – gatunek rośliny z rodziny dzwonkowatych (Campanulaceae Juss.), rozpowszechniony w całej Europie oraz na obszarach Azji o umiarkowanym klimacie[3]. W Polsce pospolity.
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
- Pokrój
- Roślina zielna z czołgającym się kłączem, o wysokości 30–120 cm. Tworzy rozłogi.
- Łodyga
- Tępo czterokanciasta, pojedyncza, krótko owłosiona.
- Liście
- Dolne podłużnie sercowate (często zaschnięte w chwili kwitnienia), długoogonkowe, łodygowe jajowatolancetowate, skrętoległe. Na spodniej stronie są zielone i krótko owłosione. Przysadki wyraźnie zmniejszające się ku górze łodygi.
- Kwiaty
- Jasnofioletowe (rzadko białe) lub błękitnofioletowe o długości 2–3 cm, zebrane w jednostronne 1–3 kwiatowe grono. Są zwisające. Korona lejkowatodzwonkowata, pięć ząbków wciętych do połowy ich długości. Działki kielicha odstające. Pomiędzy działkami kielicha brak wyrostków.
- Owoc
- Torebka otwierająca się 5 otworkami u nasady.
Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]
Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od czerwca do lipca. Porasta miejsca trawiaste, suche wzgórza, łąki, zarośla na glebach gliniastych, dosyć zasobnych w azot. Występuje też na polach uprawnych jako chwast. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny i wyróżniający dla All. Geranion sanguinei[4].
Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]
Bywa uprawiany jako roślina ozdobna, szczególnie nadająca się do ogrodów naturalistycznych[5]. W Polsce jest w pełni mrozoodporny (strefy mrozoodporności 4-10[5]). Z łatwością rozmnnaża się poprzez kłącza; z tego też względu należy kontrolować jego rozwój, by nie zachwaścił ogrodu[5]. Rozmnaża się go przez podział wczesną wiosną lub pod koniec sierpnia, po przekwitnięciu. Najlepiej rośnie na stanowisku słonecznym lub lekko zacienionym.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-04-14] (ang.).
- ↑ Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-07-20].
- ↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
- ↑ a b c Geoffrey Burnie i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134 .
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
- BioLib: 41211
- EoL: 577767
- EUNIS: 165082
- Flora of North America: 242416225
- FloraWeb: 1054
- GBIF: 5410436
- identyfikator iNaturalist: 85321
- IPNI: 140949-1
- ITIS: 34494
- NCBI: 209536
- Plant Finder: 359085
- identyfikator Plant List (Royal Botanic Gardens, Kew): kew-365789
- Plants of the World: urn:lsid:ipni.org:names:140949-1
- Tela Botanica: 75010
- USDA PLANTS: CARA